0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

TURŞU VE İNSAN
Bol havuçlu bir karnabahar turşusu.
Bol lahanalı, bol biberlisi de var.
Sadece hıyardan mamül imalat mı ?
O da var.
Sadece morarmış lahana mı ?
O da kurulur.
Pancar sapından da olur mu ?
Olmaz mı ?
Pek de güzel olur.
Terkip belli,
tuz,sarımsak,sirke
acı biber,limon
Su ve zaman.
Gerisi mi ?
Doldur bidona,
Biz ve hayat gibi…
Küçükse kap,daha az tuz daha az acı
Uzadıkça hayat
daha çok tuz daha çok acı.
Turşusu kurulmadık insan olmaz.
Sade ya da muhtelif
Soy boy misali.
Az veya çok.
Ömür misali.
Miktardır , turşuyu yediren.
Kıvamdır, insanı sevdiren.
Ne azdır ne çok,lezzet veren
Ne tefrittir ne ifrat,şükrettiren.
Bazı turşular erken açılır,
ağız burar.
Çiğ adam gibidir,burar da burar.
Bazıları geç açılır,yenmez kokudan.
Sonradan görme gibidir,kaçılır ondan.
Turşu deyip geçme!
Aynı harmanda harmanlanır.
Yiğit deyip geçme!
Aynı zamanda şahlanır.
Turşu deyip geçme!
Çeşitler aynı tatta tatlanır.
Hayat deyip geçme!
İnsan insana nasıl katlanır?
Güzel turşu,paylaştıkça çoğalır.
Tutmamışı ağızdan atılır.
İnsan gibi insan hayırda
Hıyarlar çöpte yarışır .